Teenage Mutant Ninja Turtles #1 Classic Color แบบลงสี
เรื่อง&ภาพ :Kevin Eastman&Peter Laird
จำหน่ายครั้งแรก : พฤษภาคม 1984
สำนักพิมพ์ : Mirage Studios
ลงสีโดย : Tom Smith's Scorpion Stuidos
แบบลงสี : 9 พฤษภาคม 2012
สำนักพิมพ์ : IDW Publishing
จุดเริ่มต้นเล็กๆบนหนังสือการ์ตูนมุ่งสู่การ์ตูนซีรี่ย์สุดดังและได้สร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้วถึงห้าภาค และนี่คือจุดเริ่มต้นของพวกเขา เต่านินจาวัยรุ่นกลายพันธุ์
ข้าลีโอนาร์โด พวกข้าเลี้ยวหัวมุมผิดสักที่ จึงต้องหันหลังชนตรอกซอยขยะแห่งนี้ โดยสมาชิกแก็งพัวร์เพิ้ลดราก้อนสิบห้าคนขวางทางออก
เป็นแก็งข้างถนนที่ทรหดที่สุดในเขตตะวันออก ทางเดียวที่พวกมันจะให้พวกข้าผ่านไปได้ ก็ต่อเมื่อพวกข้าเป็นศพ
ข้าจับดาบคาตาน่าในท่าผ่อนคลายพร้อมรับมือทุกเมื่อ ทางซ้ายมือโดนาเทลโลและไมเคิลแองเจโลใช้กระบองยาว กับ กระบองสองท่อนตามลำดับ
ราฟาเอลผู้คุ้มกันทางด้านขวามือ ข้าสัมผัสได้ถึงร่างกายสั่นเทาราฟาเอลอันอั้นไปด้วยพลังงานพร้อมจู่โจมอย่างป่าเถื่อน
หนึ่งในแก็งพัวร์เพิ้ลดราก้อนกล่าว : แกตายแน่ ไอ้พวกตัวประหลาด!! ไม่มีใครรุกล้ำถิ่นพัวร์เพิ้ลดราก้อนแล้วรอดกลับไปได้... โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นคนที่สวมชุดเต่างี่เง่านี่ด้วย!
แกคิดผิดอย่างมหันต์... พวกข้าไม่ได้สวมชุดเต่า
พวกมันยังหนุ่มยังแน่นแต่ก็ไม่ใช่มือใหม่แต่อย่างไร พวกมันอาศัยถิ่นนี้ ถนนแห่งนี้ขัดเกลาให้มันแข็งแกร่งขึ้น พวกมันสู้จัดการทุกอย่างที่ยืนด้วยสองขา...ยกเว้นพวกข้า
พวกข้าเสยพวกมันขึ้นไปกลางอากาศ ข้าเฉือกสองคนตอนร่วงลงมา โดนาเทลโลเก็บคนที่สามด้วยกระบองยาว
พวกนักเลงไม่ยอมเสียเวลาไปกับการใช้มือเปล่าเข้าสู้ พวกมันแยกเป็นกลุ่มเล็กๆ แล้วระดมปืนยิงเข้ามา!
ราฟาเอล ชอบเรื่องแบบนี้ เป็นเวลาที่อาวุธคู่ใจไซได้ออกโรง... ...อันธพาลสามคนไม่ทันคาดคิดด้วยซ้ำ
แย่หน่อยนะ
หนึ่งในสมาชิกแก็ง: ไอ้ตัวประหลาดนี่มันเป็นใครกัน?
หนึ่งในสมาชิกแก็ง: ไม่รู้โว้ย.. ก็แค่พวกประหลาดจำพวกนึง! ต่อให้ประหลาดยังไง มันก็เลือดไหลเป็น! เฉือนมันซะ!
ใช่ เลือดในกายข้าไหลออกได้...
...เจ้าก็เช่นกัน !!
ลีโอนาร์โดใช้ดาบสังหารแก๊งพัวร์เพิ้ลดราก้อนที่เหลือ
ศึกแรกได้จบลง พวกข้ายังหายใจอยู่ การฝึกฝนขัดเกลาพวกข้าได้ดีสปลินเตอร์คงปิติยินดีนะ
เสียงไซเรนตำรวจ ดังใกล้เข้ามา ตำรวจจะเจอแต่ซากที่เหลือของแก็งพัวร์เพิ้ลดราก้อน
ไม่อยากหนีจากมิตรหรอกนะ แต่จำเป็นต้องไป พวกเค้าไม่เข้าใจพวกข้าแน่นอน
ท่อระบายน้ำเรียกหาพวกข้า การหลบหนีเป็นคำที่ใกล้เคียง เพราะเป็นวิธีทางนินจาที่ฝึกฝนกันมา
จัดการอย่างเด็ดขาด และ หายตัวไป...
...ในยามราตรี
ทางท่อระบายน่ำเป็นบ้านของพวกข้า ซึงพวกข้าก็รู้ทุกซอกทุกตารางมุม
บนผนังแห่งหนึ่ง กระเบื้องได้แยกออกเผย หนูพูดได้ที่เต่านินจาเรียกว่าสปลินเตอร์
ตลอดทั้งปีที่อาศัยในที่มืดมิดแห่งนี้ ได้เรียนรู้ เติบโต และสร้่างบ้าน
ทันทีที่กลับมาถึงสปลินเตอร์ได้ถามว่าเผชิญกับใครมา ซึ่งไมเคิลแองเจโลเป็นคนตอบ
สปลินเตอร์เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวชื่นชม และจะฝากฝังภารกิจ ที่ให้กับเต่านินจาที่สปลินเตอร์ตั้งใจฝึกฝนจนถึงวันนี้ สปลินเตอร์จึงได้เล่าเรื่องราวในอดีต
และฮามาโตะ โยชิ ก็ขบขันที่สปลินเตอร์เลียนแบบท่าทางการเคลื่อนไหวของเขา... ในไม่ช้า สปลินเตอร์ ก็ค่อยเรียนรู้ศิลปการต่อสู้่นินจา ซึ่งสปลินเตอร์ก็ถ่อมตัวบอกว่าเพราะได้ครูดี
เพราะฮามาโตะ โยชิ ถือเป็นนักรบเงาที่แกร่งที่สุดในแคลนของเขา
ฮามาโตะ โยชิ เป็นหึ่งใน ฟุตแคลน กลุ่มนักรบและมือสังหารที่น่ากลัวที่สุดญี่ปุ่น และสมาชิกอีกคน โอโรคุ นางิ ทั้งสองแข่งขันชิงดีกัน โดยเฉพาะเมื่อเจอกับสาวแท็ง เซน ฮามาโตะ โยชิได้ครองใจนาง
นากิด้วยความริษยาอย่างหนัก ตัดสินใจไปบ้างนางและเรียกร้องให้นงบอกรักเขา แต่นางปฏิเสธและบอกโยชิคือชายคนเดียวที่นางรัก ด้วยความโกรธริษยา นางิซ้อมเธอจังหวะเดียวกันนั้น
โยชิโผล่มาเยี่ยมพอดี เห็นนางิที่กำลังลงมือ
นางิประกาศหากเขาไม่ได้นางก็จะไม่มีใครได้
ด้วยความเกี้ยวกราด โยชิจัดการนางิ จนไม่มีลมหายใจ
ความอับอายทียิ่งใหญ่ คือการฆ่าสมาชิกในแคลนเดียวกัน โยชิเสียเกียรติตัวเอง ทางแก้ง่ายมากแต่การทำเป็นเรื่องยาก ทางเลือกแรกจบชีวิตด้วยมือตัวเองแล้วหวังเกียรติในชาติหน้า
หรืออีกทางหนีออกนอกประเทศไปพร้อมกับนางแล้วพยายามเริ่มต้นชีวิตใหม่ โยชิเลือกอย่างหลัง เขาพกของติดตัวไป ตัวอาจารย์สปลินเตอร์ พานางไปนิวยอร์ก โยชิก่อตั้งโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้เล็กๆขึ้นมา
ที่ญี่ปุ่น
ครอบครัวนางิต่างโศกเศร้ากลับการจากไปของเขาโดยเฉพาะน้องชาย ซากิ ในวัย เจ็ดปี ซากิสาบานที่จะล้างแค้นให้กับพี่ชาย ฟุตแคลนใช้โอกาสนี้รับฝึกซากิที่กำลังเกรี้ยวกราดมาใช้ให้เป็นประโยชน์
ซากิผ่านการฝึกฝนศิลปนิจจาอย่างเข้มงวด ไม่นานนักซากิก็ข้ามผ่านอาจารย์ได้ เมื่อเขาโตขึ้น ความเกลียดชังเติบโตภสยในใจ และขมขื่น
และแล้วโอกาสก็มาถึง เมื่อหัวหน้าฟุตแคลนมอบหมายให้ ซากิที่อายุวัย 18ปีผู้เป็นมือสังหารทีมีฝีมือเล่ห์เหลี่ยม ไปดูแลเป็นผู้นำ ฟุตแคลนที่นิวยอร์ก
ไม่ถึงปี ซากิก็สามารถสร้าง ฟูต ที่นิวยอร์กเป็นกองกำลังไร้พ่าย
ภายใต้การนำซากิ ไม่ช้า ฟุต เข้าไปมีส่วนในโลกอาชญากรรม เช่น ลักลอบค้ายา และความสามารถในการลอบสังหาร ซากิ ได้รับฉายาว่าชเรดเดอร์ แม้จะประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่อาจดับไฟความเครียดแค้นในอกที่มีต่อฮามาโตะ โยชิ และ ภรรยาเขาได้
คืนหนึ่ง เมื่อ สิบห้าปีก่อน
ชเรดเดอร์ ได้โอกาสอันดีงามและก็ไม่ปล่อยให้โอกาสนี้พ้นมือเขาสังหารแท็ง เซน และเมื่อเย็นนั้นโยชิกลับมาถึงเขาก็ถูกปลิดชีพลงด้วยมือของ ซากิ
วันหนึ่งขณะค้นหาอาหาร สปลินเตอร์ก็ได้เป็นประจักษ์พยานอุบัติเหตุเมื่อชายแก่ตาบอดผู้หนึ่งข้ามถนนแล้วเกือบถูกชนโดยรถบรรทุก
ชายหนุ่มโดดเข้ามาช่วยเขาออกจากทางวิ่งได้ทัน รถบรรทุกหยุด กล่องบรรจุเหล็กก็เด้งลงมาจากหลังรถบรรทุกไปลนกับใกล้ตาคนๆหนึ่ง
ฝูงชนไม่สังเกตุเห็นกล่องเหล็กที่เด้งกระโดนไปหลายครั้งเข้าชนโอ่งแก้วซึ่งในนั้นมีลูกเต่าตัวเล็กๆสี่ตัว!!
เต่าทั้งสี่ร่วงตกลงไปในท่อตามด้วยกล่องเหล็กกระแทกพื้นแล้วสารเหลวก็กระจายไปทั่วและได้อาบทั่วตัวเต่าทั้งสี่
สปลินเตอร์ตามลงไปเก็บเต่าใส่กระป๋องกาแฟโดยไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไร จากนั้นก็ล้างตัวเต่าเพื่อเอาสารเหลวออก
เช้าถัดมา สปลินเตอร์ตื่นขึ้น ก็พบว่าเต่าโตขึ้นเป็นสองเท่า และสารเหลวก็ทำให้สปลินเตอร์ฉลาดและตัวใหญ่ขึ้น
แต่ก็โตไม่เร็วเมื่อเทียบเท่ากับเต่า ไม่ถึงปีก็โตเท่าขนาดปัจจุบันไ และตามสปลินเตอร์ไปทุกที่ยกเว้นด้านบน สปลินเตอร์ไม่อาจเสี่ยงโอกาสเต่าถูกเจอตัวได้
วันหนึ่ง เต่าตัวหนึ่งก็เอ่ยชื่อสปลินเตอร์มา แล้วก็เริ่มพูดหลายคำ ไม่ช้าเต่าทุกตัวก็พูดได้คล่อง
ช่วงเวลาเดียวกัน เหล่าเต่าก็หัดยืนและเริ่มเลียนแบบท่าทางสปลินเตอร์
สปลินเตอร์จึงเริ่มสอนวิธีนินจา การใช้การอาวุธ การพลางตัว ที่ได้จากการเฝ้าดูเลียนแบบอาจารย์โยชิ และตั้งชื่อตามคนจากหนังสือศิลปะที่เก็บได้
และมอบหมายภารกิจเต่านินจาให้ไปสังหารชเรดเดอร์/โอโรคุ ซากิ เพื่อแก้แค้นให้กับฮามาโตะ โยชิ
ราฟาเอลมุ่งหน้าไปฐานชเรดเดอร์ และตั้งใจใช้ยามสองคนเป็นสาร
ยามคนนั่นคิดว่าจัดการปัญหาผู้บุกรุกด้วยตัวเองได้
เมื่อเห็นเป้าหมาย ราฟาเอลได้เตรียมสารพันไว้ที่ไซ และปาไป
ในห้องนั้น โอโรคุ ซากิกำลังเจรจาธุรกิจการให้ความคุ้มครองแก่แม็กอดัม
หลังจากได้อ่านเนื้อความในสารที่ระบุสถานที่พบและเหตุผลท้าดวล โอโรคุ ซากิ โกรธเกรี้ยวที่มีคนกล้าท้าชเรดเดอร์คนี้ และได้ตัดสินใจว่าคนพวกนั้นต้องตาย
เต่านินจาทั้งสี่ได้ไต่ขึ้นมาบนหลังคาตามที่ระบุไว้ในสาร แต่กลับไม่พบใคร จึงตัดสินใจตะโกนเรียกหาชเรดเดอร์ ทั้งๆที่ตัวเองบอกว่าให้ไปเงียบๆ
มุมสูงของตึกไม่ไกล ชเรดเดอร์ ซ่อนตัวเฝ้ามองดู เจ้าโง่ที่กล้าท้าขึ้นมา
เต่านินจาคงยังตะโกนเรียกหา
เต่านินจา : ชเรดเดอร์ กลัวพวกข้ารึไง?
ลีโอนาร์โด : คนพวกนี้ฝีมือดี!
ราฟาเอลโดนฟัน แต่เอาแขนกันได้
ราฟาเอล : อ๊าก! ฝีมือดีเกินไป แต่ทางพวกข้า...
โดนาเทลโล : เก่ง
ลีโอนาร์โด : กว่า
ลีโอนาร์โด : นินจาเจ้าพ่ายแพ้แล้ว ชเรดเดอร์ !
ชเรดเดอร์ : ข้าเห็นล่ะ... เหล่าศิษย์มือดี... กลุ่มศิษย์ฝีมือดีที่สุด! ได้ฝากรอยทิ้งไว้!
ร่างกายเต่านินจาเต็มไปด้วยบาดเผลอ
ชเรดเดอร์ : นั่นก็แค่การประลองศิษย์กับศิษย์ บัดนี้เจ้าต้องเผชิญหน้า ครูสอน ปรมาจารย์!!
ชเรดเดอร์ ท้าเต่าให้เข้ามาคนเดียวหรือพร้อมกันก็เชิญ เพราะสุดท้ายคนที่ออกจากที่ได้มีเพียงชเรดเดอร์ เท่านั้น
ราฟาเอลบุกก่อนคนแรก ชเรดเดอร์สวนกลับได้ง่ายและรับมือคนที่สองด้วยการฟันพร้อมเตะโดนาเทลโล ที่เข้ามา
ชเรดเดอร์ :ฮ่า! ซ้ายเจ้าเปิดโล่ง! แถมเอื่อยอีก!
ไมเคิลแองเจโล พุ่งเข้าหา ชเรดเดอร์รับมืออย่างง่าย
ชเรดเดอร์ : มือสมัครเล่น
ชเรดเดอร์ กับ ลีโอนาร์โด ปะทะกัน ทว่าดาบสองเล่มก็ไม่ระคายเคือง ชเรดเดอร์ เลย
ลีโอนาร์โดเห็นท่าไม่ดีจึงตัดสินใจให้ทำงานกันเป็นทีม
ลีโอนาร์โด : ชเรดเดอร์ ฝีไม้ลายมือเหนือกว่ามาก เกินกว่าที่สู้ตัวต่อตัวไหว น้อง! ใช้กลยุทธ์สู้กันเป็นกลุ่ม โจมตีด้วยระยะห่าง!!
จากนั้น โดนาเทลโล ไมเคิลแองเจโล ก็ปาดาวกระจายกับใบมีด ซึ่งก็ได้ผล ชเรดเดอร์ หลบไม่พ้น
โดนาเทลโล : ได้เวลาพบจุดจบแล้ว ชเรด... อั๊ก!
ทว่าก็ยังโดนสวนกลับ
ชเรดเดอร์ : เจ้าซักจะได้ใจไปใหญ่แล้ว เจ้าโง่
ชเรดเดอร์ พุ่งเข้าหา ลีโอนาร์โด ที่เตรียมพร้อมอยู่
ลีโอนาร์โด : ก็อาจจะนะ ชเรดเดอร์ ...
ลีโอนาร์โด เสียบเข้าท้องอย่างจัง
ลีโอนาร์โด : แต่ก็อาจจะไม่ใช่!!
เต่านินจาให้เกียรติแก่ชเรดเดอร์ ในการปลิดชีวิตตัวเองด้วยการคว้านท้อง
แต่ชเรดเดอร์ ปฏิเสธเสียงแข็งพร้อมจะพาเต่าทั้งสี่ลงไปกับเข้าด้วยระเบิด
ชเรดเดอร์ ระเบิด กับ กระบองยาว ได้ตกลงไปข้างล่าง และระเบิดก็เกิดขึ้น
ไมเคิลแองเจโล เหนื่อยเต็มทีบ่นอยากกลับบ้าน ซึ่งลีโอนาร์โด ก็เห็นด้วย
หลังจากที่ลงมาด้านล่าง ราฟาเอล?ก็บ่นอยากอาบร้อนก็ดี โดนาเทลโล เก็บอาวุธเขา
ไมเคิลแองเจโล? : ดูนั่นสิ ลีโอนาร์โด! ชิ้นส่วนเกราะ...!
เต่าทั้งสี่พบซากชิ้นส่วนเกราะขณะเดินทางกลับบ้านท่อระบายน้ำ
ลีโอนาร์โด หยิบมาดู
ลีโอนาร์โด : อืม ดูเหมือนชเรดเดอร์จะกระจุยเป็นชิ้นเป็นอันเสียเอง!
...จัดการอย่างเด็ดขาด และหายตัวไป...
...ในยามราตรี!
จบบริบูรณ์
เกร็ดน่ารู้
1.ในต้นฉบับMirage ผ้าคาดหัวเต่านินจาทั้งสี่เป็นสีแดงทั้งหมด การเปลี่ยนสีเริ่มจากการตัดสินใจให้ตัวละครมีความแตกต่างชัดเจนในการผลิตการ์ตูนซีรี่ย์เรื่องแรกของค่ายFred Wolf 19872.ผู้แต่งเรื่องนี้ ไม่ได้คาดหวังจะขายดีมีเล่มต่อ จึงเขียนตอนให้จบภายในเล่มอย่างที่เห็น ตัวร้ายชเรดเดอร์จึงตายตั้งแต่เล่มแรกก่อนชุบมาภายหลังตามกระแสฮีโร่สองค่ายแค่หนเดียวและไม่ใช้ตัวร้ายนี้อีกเลย
3.ผู้แต่งได้แรงบัลดาลใจในการแต่งการ์ตูนจาก Jack Kirby,Frank Miller
4.ฉากช่วยคนแก่ข้ามถนนเป็นการให้ความเคารพต่อ DareDevil ฉบับแรก
5.การ์ตูนซีรี่ย์ของค่าย4Kids 2003 ได้อึงเนื้อหาบทตามคอมมิคเป็นหลัก
6.มูฟวี่ Turtle Forever Crossover 2003กับ1987 เต่านินจาฉบับแรกสุดได้ปรากฏตัวบนสื่อเป็นครั้งแรก
7.โอโรคุ นางิ ไม่เคยปรากฏตัวในสื่อไหนอื่นอีกเลยนอกจากฉบับแรกและปรากฏตัวอีกครั้งใน Tales of Ninja
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น